Czy lęk jest uleczalny, czy zawsze będę się tak czuł?

Każdy czasami odczuwa niepokój. Codzienne wydarzenia życiowe mogą wywoływać lekki niepokój, większe wydarzenia, takie jak śluby, nowa praca, przeprowadzka itp., Mogą wywoływać silniejszy niepokój, ale w takich przypadkach niepokój ma charakter sytuacyjny i ostatecznie minie. Uważa się, że lęk staje się częścią codziennej egzystencji i paraliżuje normalne funkcjonowanie.

Niepokój: przeszkoda

Źródło: pixabay.com

Lęk, który jest poważniejszy, może powodować unikanie normalnych rutynowych wydarzeń, takich jak zakupy w sklepie spożywczym, spotkania z przyjaciółmi na kawę, a nawet spacery z psem („Skuteczne rozpoznawanie i leczenie zespołu lęku uogólnionego w opiece podstawowej” 2004). Niektórzy mogą odnosić się do tej formy lęku jako lęku społecznego, ponieważ ma on związek z przebywaniem wśród innych; może jednak mieć mniej wspólnego z aspektem społecznym, a więcej z kompulsjami pozostawiania rzeczy nierozwiązanych.

Czasami lęk może być związany z zaburzeniem stresowym związanym ze stresorami w pracy lub związkach (`` Lęk '', b.d.). W takich sytuacjach osoba może przegapić pracę lub uniknąć zajmowania się sprawami związanymi z jej związkiem. Lęk związany z pracą może prowadzić do zmniejszenia produktywności i zwiększenia liczby dni chorobowych (Helbig-Lang, Lang, Petermann i Hoyer, 2012); wszystko to może prowadzić do rzucenia pracy. W przypadku niepokoju związanego z relacjami jednostka może unikać omawiania rachunków lub obowiązków domowych, co ostatecznie może prowadzić do konfliktów i kłótni.

Unikanie jest kluczowym objawem osób cierpiących na lęk (Levin, 2012). Unikanie zaczyna się jako sposób na złagodzenie niepokoju, ale przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Niestety, większość ludzi wpada w otchłań lęku, zanim rozpoznają oznaki niebezpieczeństwa. Jednym z nich jest depresja związana z lękiem. Podsumowując, lęk to błędne koło, którego zlekceważenie może prowadzić do poważniejszych zaburzeń.

Dziedziczność, leki i CBT

Niektóre osoby są bardziej podatne na lęk niż inne, podobnie jak inne są bardziej podatne na depresję i inne zaburzenia psychiczne (Sokolowska i Hovatta, 2013). Dla osób ze skłonnościami genetycznymi walka z lękiem może być trudniejsza. Istnieją leki na silny lęk, ale bez zmiany sposobu myślenia i zachowania często okazują się one nieskuteczne. Skutki uboczne (Baldwin i in., 2014), takie jak przyrost masy ciała, utrata zainteresowania seksem, bezsenność itp. Mogą w rzeczywistości powodować więcej problemów, prowadząc do dalszego niepokoju.

Lęk może być mediowany przez odpowiednie leczenie obejmujące terapię poznawczą i behawioralną (Otte, 2011). Jeśli lek jest stosowany, nie powinien być stosowany przez dłuższy czas. Celem powinno być, aby leki były stosowane jako pomoc podczas kryzysowej fazy lęku („Uogólnione zaburzenie lękowe | Zaburzenia lękowe | JAMA | Sieć JAMA”, b.d.). Jeśli dana osoba jest na lekach, ale nie jest zaangażowana w program leczenia obejmujący modalności poznawczo-behawioralne, lek służy mniej więcej temu samemu celowi, co osoba zażywająca środek zobojętniający kwas i spożywająca pikantną kanapkę z klopsikami.

Zalecenia

Czasami po prostu posiadanie kogoś, z kim można porozmawiać, gdy czujesz niepokój, może pomóc złagodzić objawy. Jednak wielu albo nie ma dostępnego systemu wsparcia, albo jest zbyt zakłopotanych, by rozmawiać o swoim niepokoju z rodziną lub przyjaciółmi. Poszukiwanie terapii u wykwalifikowanego terapeuty zdrowia psychicznego jest krokiem we właściwym kierunku; jednak niektórzy mogą potrzebować więcej wsparcia niż mogą zaoferować nawet cotygodniowe sesje.

Źródło: pexels.com

Potrzeba większego wsparcia jest powodem, dla którego wiele osób uważa usługi takie jak BetterHelp za realną opcję, jeśli chodzi o terapię i poradnictwo. Poprzez sieć licencjonowanych, wykwalifikowanych terapeutów Betterhelp.com, którzy są dostępni za pośrednictwem poczty elektronicznej, czatu lub wideokonferencji. Większość z nich jest w stanie odpowiadać na e-maile w ciągu 24 godzin. Najnowsze badania potwierdzają pozytywne efekty terapii online dla osób z zaburzeniami nie zagrażającymi życiu (Kahn, 2012). Licencjonowany terapeuta posiada wiedzę i doświadczenie, aby zapewnić Ci narzędzia radzenia sobie z niepokojem, gdy jest on nieoczekiwany, a także trwałe rozwiązania, które pomogą Ci wyjść z lęku. Przeczytaj poniżej niektóre recenzje doradców BetterHelp od osób odczuwających niepokój.

Recenzje doradców

'Lindsay była takim błogosławieństwem. Jestem właścicielem małej firmy, żonaty z weterynarzem z zespołem stresu pourazowego. Mam dużo na głowie i na głowie, a ona pomogła mi we wszystkim, o czym mogłem marzyć. Mój niepokój i stres stają się coraz łatwiejsze do opanowania każdego dnia, a to z powodu ilości uwagi i troski, jaką wkłada w nasze sesje. Opowiedziałem o niej tak wielu osobom i udzielonych mi wskazówek. Nigdy nie będę w stanie jej odpłacić za nowy początek, który mi dała.

„Sharon była absolutnie cudowna !! Rozmowa z nią znacznie zmniejszyła mój niepokój, a ona naprawdę pomogła mi spojrzeć na sprawy w innym świetle i zapewniła mi narzędzia do odniesienia sukcesu. Gorąco polecam ją każdemu!

Końcowe przemyślenia

Lęk nie jest czymś, co musi wpływać na twoje codzienne życie. Dzięki odpowiedniemu leczeniu możesz wyleczyć się z niepokoju.

Bibliografia

Niepokój. (b.d.) Pobrano 15 maja 2017 r. Z

Baldwin, D. S., Anderson, I. M., Nutt, D. J., Allgulander, C., Bandelow, B., den Boer, J. A., & hellip; Wittchen, H.-U. (2014). Oparte na dowodach farmakologiczne leczenie zaburzeń lękowych, zespołu stresu pourazowego i zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych: rewizja wytycznych z 2005 r. Brytyjskiego Stowarzyszenia Psychofarmakologii. Journal of Psychopharmacology, 28(5), 403-439.

Skuteczne rozpoznawanie i leczenie zespołu lęku uogólnionego w podstawowej opiece zdrowotnej. (2004). Towarzysz podstawowej opieki medycznej w The Journal of Clinical Psychiatry, 6(1), 35-41.

Uogólnione zaburzenie lękowe | Zaburzenia lękowe | JAMA | Sieć JAMA. (b.d.) Pobrano 15 maja 2017 r. Z

Helbig-Lang, S., Lang, T., Petermann, F. i Hoyer, J. (2012). Lęk antycypacyjny jako funkcja napadów paniki i samowystarczalności związanej z paniką: badanie ambulatoryjnej oceny w zaburzeniu lękowym. Psychoterapia behawioralna i poznawcza; Cambridge, 40(5), 590-604. https://doi.org/http://dx.doi.org/10.1017/S1352465812000057

Kahn, E. (2012). O byciu „na rękę”: niedyrektywna postawa i reakcje ramy terapeutycznej w terapii skoncentrowanej na kliencie i współczesnej psychoanalizie. Psychoterapie skoncentrowane na osobie i doświadczalne, jedenaście(3), 240-254.

Levin, A. (2012). Unikanie po katastrofie, odrętwienie może wskazywać na ryzyko PTSD. Wiadomości psychiatryczne; Waszyngton, 47(20), 12,22.

Otte, C. (2011). Terapia poznawczo-behawioralna w zaburzeniach lękowych: aktualny stan wiedzy. Dialogi w neurologii klinicznej, 13(4), 413-421.

Sokolowska, E., & Hovatta, I. (2013). Genetyka lęku - odkrycia z międzygatunkowych podejść obejmujących cały genom. Biologia zaburzeń nastroju i lęku, 3, 9. https://doi.org/10.1186/2045-5380-3-9