Jaki jest model modalny pamięci?

744 numer anioła podwójny płomień

Źródło: rawpixel.com

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak powstają twoje wspomnienia, gdzie je przechowujesz i dlaczego możesz pamiętać niektóre rzeczy, a inne nie?

Naukowcy sugerują, że mamy nieograniczone możliwości przechowywania wspomnień. Jednakże, chociaż nasze zmysły są nieustannie bombardowane mnogością informacji - rzeczy, które widzimy, słyszymy, czujemy, smakujemy i wąchamy, pamiętamy tylko niewielki ułamek tego wszystkiego. Modalny model pamięci sformułowany w 1968 roku przez profesorów psychologii Richarda Atkinsona i Richarda Shiffrina próbuje wyjaśnić dlaczego. Analizuje, jak nasze mózgi zajmują się kodowaniem, przechowywaniem i odzyskiwaniem informacji.

Modele pamięci

Myśliciele od tysiącleci badali i próbowali wyjaśnić proces ludzkiej pamięci. Około 350 roku pne grecki filozof i naukowiec Arystoteles napisał O duszy, jedno z jego głównych dzieł dotyczących psychologii i jej związku z ciałem fizycznym. 17^thstuletni fizyk i wynalazca Robert Hooke przedstawił również swoją teorię pamięci, która, choć mniej znana, jest często wychwalana za kompletność przedstawionego modelu pamięci.

Spośród obecnych modeli pamięci modalny model pamięci, znany również jako model wielu sklepów lub model Atkinsona-Shiffrina, jest często określany jako jeden z klasyków. Wynika to z daleko idącego wpływu na kilka innych modeli pamięci, które zostały opracowane od tamtego czasu. Obejmują one:

• Model poziomów przetwarzania - Craik i Lockhart (1972)
• Model pamięci Tulvinga - Endel Tulving (1972)
• Pamięć robocza - Baddeley and Hitch (1974)

Sam model Atkinsona-Shiffrina został poddany pewnym przeglądom, poprawkom i wyjaśnieniom od czasu jego pierwszej propozycji.

Etapy modalnego modelu pamięci

Atkinson i Shiffrin sugerują, że mamy trzy magazyny pamięci. To są:

• Rejestry sensoryczne
• Sklep krótkoterminowy
• Sklep długoterminowy

Różnią się one sposobem kodowania informacji, ich pojemnością i czasem przechowywania informacji.

Rejestr sensoryczny lub pamięć sensoryczna

Źródło: rawpixel.com

Każdy z naszych zmysłów posiada rejestr sensoryczny lub system pamięci sensorycznej. Każdy z nich zawiera informacje od ułamka sekundy do zaledwie kilku sekund. Informacje nie są przetwarzane, więc nie ma do nich żadnego znaczenia. Jeśli nie zajmiemy się nim (jeśli nie zwracamy na to uwagi), informacje są odfiltrowywane, tracone i zapomniane. Jeśli zajmie się informacją, jest ona przenoszona do pamięci krótkotrwałej. Podczas tych kilku cennych chwil, w których rejestr sensoryczny zachowuje informacje, zjawisko znane jako „efekt koktajlu' może mieć miejsce:

Wyobraź sobie, że jesteś w zatłoczonym pokoju, w którym kilka grup ludzi prowadzi rozmowy. Uczestniczysz tylko w rozmowie, której jesteś częścią i wydaje się, że nic więcej nie słyszysz. Twoje uszy nadal wychwytują wszystkie dźwięki w pomieszczeniu, ale ponieważ twoja uwaga jest skupiona gdzie indziej, wszelkie wspomnienia tych dźwięków szybko zanikają. Jeśli jednak zdarzy się, że jakieś słowo lub fraza zwróci Twoją uwagę, nagle przestaniesz odfiltrowywać dźwięki, tak jak wcześniej, a teraz faktycznie „słyszysz” inną rozmowę. Podobne skutki mogą wystąpić w przypadku każdego z pozostałych zmysłów.

Rejestry sensoryczne działają jak „bufory” (termin używany przez Atkinsona i Shiffrina), ponieważ zapobiegają zalewaniu naszych wyższych funkcji poznawczych wszystkimi informacjami, które postrzegają nasze zmysły. Szacuje się, że z tysięcy bitów informacji, które odbierają nasze zmysły, tylko około 1% trafia do naszej pamięci krótkotrwałej.

co oznacza 1144 w liczbach aniołów?

Ze względu na ograniczenia w badaniu niektórych rejestrów, model Atkinsona-Shiffrina skupia się tylko na dwóch:

• Iconic memory - rejestr plików system wizualny (widok)
• Pamięć echa - rejestr dla system słuchowy (przesłuchanie)

Jeden z przykładów pamięci echo to „Co powiedziałeś?” zjawisko i być może każdy z nas tego doświadczył. Zaraz po tym, jak ktoś nam coś powie, pytamy „Co powiedziałeś?” myśląc, że nie słyszeliśmy, co powiedzieli. Jednak zanim będą mogli powtórzyć to, co powiedzieli, nagle „zdajemy sobie sprawę”, co to było i możemy odpowiedzieć. To prawie tak, jakbyś usłyszał ich słowa po tym, jak poprosiłeś mówcę o powtórzenie.

Pamięć krótkoterminowa lub pamięć krótkotrwała

Według Atkinsona i Shiffrina kolejnym etapem modalnego modelu pamięci jest magazyn krótkoterminowy. Nazywa się ją najczęściej pamięcią krótkotrwałą i można ją traktować jako informację, której jesteś świadomie świadomy w danym momencie. Stąd pamięć krótkotrwała jest czasami nazywana pamięcią roboczą.

Źródło: rawpixel.com

Informacje mogą być przechowywane w pamięci krótkotrwałej przez maksymalnie 30 sekund bez wysiłku, aby je zapamiętać lub ćwiczyć. Po tym czasie gnije i zostaje zagubiony lub zapomniany. Podczas próby lub kodowania informacje mogą być przechowywane w pamięci krótkotrwałej przez dłuższy czas i mogą być przenoszone do pamięci długoterminowej.

Próby mogą przybierać różne formy w zależności od rodzaju informacji. Jednak zgodnie z modalnym modelem pamięci, większość kodowania, które ma miejsce w pamięci krótkotrwałej, to kodowanie słuchowe. Dzieje się tak, ponieważ możemy przećwiczyć informację w inny sposób, z jakiego została odebrana.

Na przykład, po szybkim spojrzeniu na numer telefonu umieszczony na lodówce w kuchni, nadal powtarzasz ten numer, gdy idziesz do salonu w poszukiwaniu telefonu (percepcja wzrokowa, ale kodowanie słuchowe). Bez żadnej formy próby prawdopodobnie będziesz w stanie przypomnieć sobie tylko kilka cyfr, zanim znajdziesz telefon.

Pojemność pamięci krótkotrwałej (ile informacji może pomieścić) jest nadal przedmiotem intensywnych badań naukowców. W latach pięćdziesiątych XX wieku, przed zaprezentowaniem modelu Atkinsona-Shiffrina, amerykański psycholog George Miller, okrzyknięty jednym z twórców psychologii poznawczej, zaproponował swoją teorię, że pamięć krótkotrwała może pomieścić średnio siedem plus minus dwa fragmenty informacji.

Bardziej nowoczesne badania wskazują na fakt, że faktyczna pojemność pamięci krótkotrwałej zależy od kilku czynników. Obejmują one znajomość lub znaczenie przechowywanych informacji, a także rozmiar informacji (np. Krótkie słowa w porównaniu z długimi słowami lub 3-cyfrowe liczby w porównaniu z 10-cyfrowymi liczbami)

Z teorią Millera wiąże się idea, że ​​„kruszenie” można wykorzystać do poprawy pamięci krótkotrwałej. Na przykład 8-2-6-4-9-7 reprezentuje 6 różnych bitów informacji, podczas gdy 82-64-97 to tylko trzy i jest prawdopodobnie łatwiejsze dla jednostki, aby poświęcić się swojej pamięci krótkotrwałej.

Magazyn długoterminowy lub pamięć długotrwała

anioł numer 2 znaczenie

Zwykle, kiedy mówimy o naszych wspomnieniach, odnosimy się do magazynu pamięci długotrwałej opisanego przez modalny model pamięci. Jest to trwały (dożywotni) magazyn wspomnień otrzymywanych z magazynu krótkoterminowego. Pamięć długotrwała zawiera wszystkie informacje, które znamy, ale których nie jesteśmy świadomi w danym momencie. Zgodnie z modelem Atkinsona-Shiffrina informacja jest nieustannie postrzegana przez rejestry sensoryczne, nadzorowana i kodowana przez pamięć krótkotrwałą, a następnie przekazywana do pamięci długotrwałej, która ma nieograniczone możliwości.

Źródło: pixabay.com

Przechowywanie w pamięci długotrwałej może przybierać różne formy, przy czym najpowszechniejsze są wizualne, słuchowe i semantyczne (mające określone znaczenie). Co więcej, z tych trzech najczęściej używanym poziomem przechowywania w pamięci długotrwałej jest semantyczny. Rozszerzenia modelu Atkinsona-Shiffrina, takie jak poziomy modelu przetwarzania, często wskazują na kodowanie semantyczne jako najlepszy sposób na zapewnienie zachowania informacji w pamięci długotrwałej.

Istnieje kilka sposobów na poprawę pamięci długotrwałej, w tym tzw. Efekt odstępów. Polega na robieniu przerw między uczeniem się nowych informacji, czyli rozłożeniu nauki. Jednak podczas przerwy powinieneś powstrzymać się od angażowania się w inne czynności, które będą zakłócać przetwarzanie mózgu, kodowanie i przechowywanie informacji, których właśnie się nauczyłeś. W związku z tym uczniowie przygotowujący się do egzaminu mogą zobaczyć lepsze wyniki, jeśli chodzi o to, ile pamiętają, jeśli zamiast uczyć się przez 2-godzinny blok, podzielą go na mniejsze segmenty z przerwami w spokoju.

anioł numer 155

Informacje przechowywane w pamięci długotrwałej można pobrać do wykorzystania w pamięci krótkotrwałej. Należy zauważyć, że chociaż pamięć długotrwała ma nieograniczoną pojemność i czas trwania, nie zawsze możemy mieć dostęp do wszystkich przechowywanych w niej informacji.

Mocne strony modalnego modelu pamięci

Jedną z największych zalet modelu modalnego jest jego prostota: 3 oddzielne sklepy z informacjami przechodzącymi z jednego sklepu do drugiego. Model jest łatwy do wyjaśnienia i łatwy do zrozumienia. Jednak nadal zachowuje pewną dokładność, przyglądając się, jak przetwarzane są informacje w każdym ze sklepów.

Jego inne mocne strony to:

• To wpłynęło na przyszłe badania

Modalny model pamięci zapewnia w szczególności ekspansywne pokrycie pamięci krótkotrwałej. Pozwoliło to innym badaczom na stworzenie ogromnego zbioru danych eksperymentalnych dotyczących różnych aspektów pamięci krótkotrwałej, opisanych przez Atkinsona i Shiffrina.

• Inne aspekty wsparcia naukowców

Odróżnienie pamięci krótkotrwałej od długotrwałej, a także związek między nimi, potwierdzają badania innych naukowców. Obejmuje to modalny model pamięci używany do wyjaśnienia efektu pozycji szeregowej (lub efektu pierwszeństwa i aktualności). Na przykład, jeśli otrzymamy listę słów i poprosimy o ich przypomnienie wkrótce potem, najprawdopodobniej zapamiętamy kilka pierwszych słów (efekt pierwszeństwa) i kilka ostatnich (efekt aktualności), ale nie te ze środka. Dzieje się tak, ponieważ pierwsze słowa są zapisywane w pamięci długoterminowej, podczas gdy ostatnie słowa są nadal przechowywane w pamięci krótkotrwałej.

733 znaczenie numeru anioła

• Badania nad amnezją wspierają koncepcję oddzielnych magazynów pamięci

Wśród psychologów najbardziej znanym przypadkiem amnezji jest prawdopodobnie przypadek Henry'ego Molaisona, określanego jako Pacjent HM. Przez ponad 50 lat Molaison był przedmiotem licznych badań nad tym, jak powstają wspomnienia i gdzie są przechowywane. W wieku 27 lat przeszedł operację mózgu z powodu epilepsji, podczas której usunięto mu część mózgu. W wyniku zabiegu Molaison pozostał z ostrą amnezją, w której jego pamięć krótkotrwała była nienaruszona, ale nie był w stanie stworzyć niektórych typów nowych wspomnień długoterminowych.

Krytyka modalnego modelu pamięci

Źródło: pixabay.com

Warto zauważyć, że wiele prób obalenia części modelu w rzeczywistości służyło wyjaśnieniu lub rozszerzeniu jego teorii, zamiast całkowicie obalić model. Sami Atkinson i Shiffrin przystąpili do przeglądu modelu, włączając rejestry sensoryczne jako część magazynu krótkoterminowego.

Już sama prostota modalnego modelu pamięci spowodowała wiele krytyki, jaką otrzymał. Krytyki te obejmują:

• Struktura pamięci krótkotrwałej

Późniejsze badania wykazały, że pamięć krótkotrwała działa w znacznie bardziej złożony sposób, niż opisali Atkinson i Shiffrin. Na przykład Baddeley i Hitch (1974 i poprawiona w 2000) sugerują, że pamięć krótkotrwała ma system kontrolujący, który nazywają Central Executive. Reguluje funkcje trzech podrzędnych systemów zwanych pętlą fonologiczną, szkicownikiem wizualno-przestrzennym i buforem epizodycznym.

• Różne magazyny pamięci długoterminowej

Kolejne prace, takie jak ta przeprowadzona przez Endela Tulvinga, opisują oddzielne miejsca przechowywania różnych form pamięci długotrwałej. Należą do nich epizodyczny magazyn pamięci o wydarzeniach i semantyczny magazyn pamięci o wszystkich rzeczach, które można uznać za wiedzę ogólną. Istnieje również magazyn proceduralny na wspomnienia dotyczące wykonywania określonych umiejętności. Dowodem na istnienie magazynu proceduralnego jest zdolność Henry'ego Molaisona z amnezją (wspomnianego powyżej) do uczenia się i doskonalenia swoich umiejętności rysowania gwiazdy. Molaison nie był jednak w stanie przypomnieć sobie przypadków, w których nauczył się tej umiejętności. Nie potrafił też nauczyć się znaczeń słów (semantyki).

• Przeniesienie do pamięci długotrwałej dzieje się na różnych poziomach

Modalny model pamięci podkreśla rolę próby w przekazywaniu informacji z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej. Późniejsze badania, takie jak poziomy teorii przetwarzania Craika i Lockharta, przedstawiają pogląd, że próby nie zawsze są konieczne. Sugerują, że motywacja ucznia i doświadczenia z przeszłości, a także podobieństwa między środowiskiem uczenia się i przypominania, mogą wpływać na to, jak głęboko informacje są przetwarzane i jak są przenoszone do pamięci długotrwałej.

Wspomnienia są integralną częścią tego, kim jesteś: Twoje imię, jak myć zęby, Twoje doświadczenia (zarówno nowe, jak i stare), informacje, których się nauczyłeś i których obecnie się uczysz, nawet podczas czytania tego artykułu. Zwykle, nie zastanawiając się nad tym, ufasz swojej pamięci, że przechowuje wszystkie ważne informacje, których będziesz potrzebować później. Są jednak przypadki, kiedy pamięć może Cię zawieść i kiedy problemy, takie jak utrata pamięci, mogą zacząć wpływać na jakość Twojego życia.

Źródło: pixabay.com

Jak pokazuje modalny model pamięci, twoja pamięć składa się z różnych elementów i każdy z nich może, ale nie musi, odpowiadać za konkretny problem z pamięcią, z którym się borykasz. Ostateczną ocenę można uzyskać, konsultując się z wyszkolonym specjalistą, takim jak psycholog. Posiadają wiedzę na temat czynników, które mogą wpływać na tworzenie się pamięci i przypominanie; jak starzenie się wpływa na procesy pamięci; a także związek między uczeniem się a pamięcią oraz sposoby poprawy obu.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: