Jak pomóc komuś z zaburzeniami odżywiania: udzielanie pomocy i wiodąca interwencja

Nadal rośnie liczba zaburzeń odżywiania, zarówno pod względem rozpoznanych zaburzeń, jak i osób zmagających się z tym zaburzeniem, w tym problemów z obrazem ciała, niezdrowych wzorców żywieniowych i potencjalnie niebezpiecznych schematów ćwiczeń. Chociaż piętno i niezrozumienie utrzymuje się, gdy pojawia się dyskusja na temat zaburzeń odżywiania, zaburzenia odżywiania nie są ani rzadkie, ani przypisywane tylko młodym kobietom. Zamiast tego istnieje wiele rodzajów zaburzeń odżywiania, które mogą dotyczyć praktycznie każdej części populacji, chociaż nastolatki mogą być bardziej podatne.

Twarz zaburzeń odżywiania

Twarzą zaburzeń odżywiania były kiedyś supermodelki i tancerki baletowe - większość z nich to młode kobiety, o wyraźnie wychudzonych postaciach i mnóstwie problemów zdrowotnych. Ten obraz już nie ma miejsca, ponieważ obecnie wiadomo, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą mieć zaburzenia odżywiania lub doświadczać zaburzeń odżywiania, niezależnie od wieku, zawodu lub innych czynników. Uznanie, że krajowe wskaźniki zaburzeń odżywiania sugerują, że mogą one wpływać na ludzi w każdym wieku i pochodzeniu, jest ważnym krokiem w kierunku leczenia i zrozumienia zdrowia psychicznego. Obecnie rozumie się, że zaburzenia odżywiania są raczej kwestiami zdrowia psychicznego niż prostymi problemami związanymi z depresyjnym obrazem ciała lub presją w miejscu pracy.

Twarz narodowych zaburzeń odżywiania jest bardzo zróżnicowana. Nie wszystkie osoby z zaburzeniami odżywiania będą miały wychudzony, szczupły wygląd, ani też wszystkie osoby z zaburzeniami odżywiania nie powstrzymają się od jedzenia lub stosowania przeczyszczania w celu kontrolowania wagi.

Co to jest zaburzenie odżywiania?

Zaburzenia odżywiania (lub zaburzenia odżywiania) to zespół schorzeń psychicznych, które dotyczą niezdrowych nawyków i wzorców żywieniowych. Chociaż dwa najczęściej wymieniane zaburzenia odżywiania to Bulimia Nervosa i Anorexia Nervosa, istnieją inne formy zaburzeń odżywiania, zazwyczaj zgrupowane pod jednym parasolem: Zaburzenia odżywiania - nieokreślone. Diagnoza ta jest zwykle podawana osobom, które nie wykazują specyficznych objawów jadłowstrętu psychicznego (powstrzymywanie się od jedzenia) lub bulimii (przeczyszczanie po jedzeniu), ale nadal wykazują objawy zaburzeń odżywiania, takie jak:

• Ubieranie warstwowe. Próba ukrycia wagi (nadwagi lub niedostatecznej wagi) może wykazać pogorszenie zdrowia psychicznego. Osoby z zaburzeniami odżywiania często postrzegają swoje ciała jako wymagające zmiany lub przeróbki i mogą czuć się nieswojo lub nawet niebezpiecznie, jeśli kształty ich ciała są widoczne przez ubranie. Ubieranie się warstwami może pomóc złagodzić ten strach.
• Podstawowe skupienie na wadze lub jedzeniu. Chociaż skupianie się na poprawie własnego zdrowia nie jest z natury złe, osoby z zaburzeniami odżywiania będą skupiać się na nawykach żywieniowych, schematach ćwiczeń i wadze, poświęcając nadmierną ilość czasu na dążenie do idealnej wagi lub sylwetki.
• Trudności w jedzeniu z innymi. Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą odczuwać wstyd lub skrępowanie podczas jedzenia i mogą próbować unikać jedzenia w obecności innych.
• Opracowywanie rytuałów i rytuałów opartych na jedzeniu. Niektóre osoby z zaburzeniami odżywiania poczują się lepiej, jeśli poczują, że kontrolują swoje nawyki żywieniowe. Może to prowadzić do rozwoju pewnych rytuałów lub rutynowych czynności związanych z jedzeniem, takich jak niedopuszczanie do dotykania potraw, nadmierne żucie, jedzenie tylko niektórych grup pokarmów lub sztywne jedzenie tylko w jednym czasie.
• Wycofanie się od przyjaciół i bliskich. Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą również wykazywać pogorszenie zdrowia psychicznego, odsuwając się od rodziny i przyjaciół, nasilając skryte zachowania i pozornie niezainteresowane czynnościami, które wcześniej były kochane.
• Zaburzenia snu. Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą również wykazywać objawy zaburzeń snu. Te zaburzenia mają szeroki wachlarz i mogą się różnić od dramatycznie zwiększonego pragnienia i potrzeby snu lub mogą objawiać się niezwykłą niezdolnością zasypiania lub pozostania we śnie.
• Wahania masy ciała. Chociaż utrata masy ciała jest z pewnością objawem zaburzeń odżywiania, objawem może być również przyrost masy ciała (lub pojawienie się przyrostu masy ciała). Niedostateczna ilość składników odżywczych może spowodować uszkodzenie układów organizmu. Wiele osób z zaburzeniami odżywiania doświadczy reakcji zapalnej, która może powodować wzdęcia i obrzęki, szczególnie twarzy i kończyn.
• Matowa, woskowata lub blada skóra. Skóra może wiele świadczyć o stanie zdrowia osoby - w tym o zdrowiu psychicznym - a osoby z zaburzeniami odżywiania mogą mieć woskowatą, bladą lub matową skórę.

Chociaż z pewnością nie jest to wyczerpująca lista objawów zaburzeń odżywiania, jest to dobry punkt wyjścia i może dostarczyć pewnego wglądu w zachowanie bliskiej osoby z zaburzeniami odżywiania.

Wspieranie kogoś z zaburzeniami odżywiania

Chociaż nikt nie może wykonać dzieła uzdrowienia osoby z zaburzeniami odżywiania, osoby z zaburzeniami odżywiania mogą odnieść ogromne korzyści z pomocy, miłości i wsparcia najbliższych im osób. Niestety, wielu bliskich nie ma pewności, od czego zacząć, próbując pomóc komuś z zaburzeniami odżywiania. Boją się zrobić lub powiedzieć coś złego. Na szczęście istnieje kilka prostych wskazówek, których należy przestrzegać, pomagając osobom z zaburzeniami odżywiania, w tym:

marzyć o plaży?

• Zachęcanie ich do szukania pomocy. Członkowie rodziny nie mają kwalifikacji do udzielania takiej samej pomocy, jak specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym, ale mogą walnie pomóc osobom z zaburzeniami odżywiania szukać pomocy. Narodowe zaburzenia odżywiania sugerują, że ludzie często nie zdają sobie sprawy z zakresu zaburzeń odżywiania się, a członek rodziny może nalegać, aby szukali pomocy, która ostatecznie pomoże ujawnić powagę ich stanu.
• Unikanie przedmiotów o wadze. Chociaż wiele cioci lub babci o dobrych intencjach będzie radośnie ćwierkać: „Schudłaś na wadze? Wyglądasz świetnie!' skupianie się na wadze osoby z zaburzeniami odżywiania może wyrządzić wiele szkód. Unikanie fiksacji na temat wyglądu fizycznego jest idealne, ale jeśli nawyk jest zbyt zakorzeniony, aby po prostu przestać, spróbuj zmienić wyrażenia na „Wyglądasz tak zdrowo!” W ten sposób trudniej jest określić wagę ciała i koncentruje się bardziej na zdrowiu i długowieczności, tworząc bezpieczniejszą przestrzeń dla osób z zaburzeniami odżywiania.
• Oferowanie pomocy przy posiłkach. Osoby z zaburzeniami odżywiania często odczuwają silny wstyd, frustrację i strach przed posiłkami. Chociaż rozpoczęcie spożywania posiłków z innymi osobami może być zbyt trudne - zwłaszcza jeśli był to jeden z bardziej znaczących objawów zaburzeń odżywiania. Posiadanie kogoś, kto pomaga gotować lub przygotowywać posiłki, może zmniejszyć presję związaną z tworzeniem posiłków i zapewnić zdrowe, pełne jedzenie bez dodatkowej presji związanej z ich gotowaniem.
• Oferuję odciążenie. Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą mieć trudności z wykonywaniem podstawowych czynności podczas leczenia i mogą potrzebować pomocy w sprzątaniu, opłacaniu rachunków lub opiece nad zwierzętami.
• Zbadaj zaburzenia odżywiania. Wiedza jak najwięcej o zaburzeniach odżywiania jest jednym z najlepszych sposobów wspierania zaburzeń odżywiania, ponieważ pokazuje troskę i chęć dowiedzenia się więcej o problemach, z którymi się borykają, i uczuciach, których doświadczają.

Wsparcie nie musi być drugim źródłem terapii. Osoby z zaburzeniami odżywiania potrzebują przyjaciół i rodziny podczas leczenia, a nie osób, które traktują ich tak, jakby były uszkodzone lub niekompetentne. Narodowe zaburzenia odżywiania i ich objawy nie wyprzedzają ani nie pokonują człowieczeństwa jednostki.

Prowadzenie interwencji

Decyzja o wsparciu osoby z zaburzeniami odżywiania nie jest następstwem diagnozy, ale decyzją o przeprowadzeniu interwencji u osoby podejrzanej o zaburzenia odżywiania. Kierowanie interwencją można przeprowadzić na kilka sposobów i niekoniecznie jest to duża produkcja lub formalna interakcja. Prowadzenie interwencji może być niewielkie i może być czymś więcej niż tylko udaniem się do osoby podejrzanej o zaburzenie odżywiania i wyjaśnieniem jej, dlaczego jesteś zaniepokojony, na zakończenie oferując pomoc i wsparcie. Krajowe wskaźniki zaburzeń odżywiania sugerują, że wyobcowanie i izolacja są często spowodowane zaburzeniami odżywiania, a unikanie któregokolwiek z nich jest istotną częścią zwrócenia się do kogoś z niepokojem.

101 znaczenie podwójnego płomienia

Prowadzenie interwencji można przeprowadzić jako wydarzenie na większą skalę, podczas którego zaufane bliskie osoby są proszone, aby towarzyszyły Ci, a wszyscy siadają, aby wyjaśnić danej osobie, dlaczego jej zachowanie jest powodem do niepokoju, ponownie kończąc propozycją pomocy i wsparcie. Ten rodzaj interwencji może być trudny w nawigacji i aranżacji, ponieważ duża grupa może sprawić, że ludzie poczują się tak, jakby byli zmuszeni do walki. Jednak może to być również korzystne, ponieważ pokazuje wiele punktów widzenia prowadzących do tego samego wniosku. Tego typu interwencji nie należy lekceważyć. Powinien być dokładnie zbadany i zaplanowany, z jasnym zrozumieniem, że każdy, kto używa atakującego, oskarżającego lub w inny sposób niewłaściwego języka, zostanie poproszony o opuszczenie.

Ostatnim rodzajem interwencji jest interwencja prowadzona przez profesjonalistów. Ta interwencja opiera się na wiedzy i wiedzy osoby przeszkolonej w prowadzeniu interwencji, najczęściej terapeuty lub innego pracownika zdrowia psychicznego. Ten rodzaj interwencji jest często dobrym pomysłem dla grup, które chcą się upewnić, że używają języka i technik, które nie będą wydawać się agresywne, nachalne lub nieuprzejme. Interwencje prowadzone przez profesjonalistów to zazwyczaj interwencje z udziałem wielu członków rodziny lub przyjaciół. Tego typu interwencje różnią się ceną i zakresem, a specjaliści powinni zostać dokładnie sprawdzeni, zanim ich usługi zostaną zapewnione.

Uzyskiwanie pomocy dla innych

Wspieranie kogoś z zaburzeniami odżywiania nie musi być wielką produkcją. Krajowe badania dotyczące zaburzeń odżywiania sugerują, że wsparcie może być rozległe, w tym pomoc pieniężna i pomoc życiowa. Mimo to może być również mały, na przykład oferując ucho do słuchania, gdy jest to potrzebne. Oba rodzaje wsparcia są nieocenione dla osób szukających pomocy w zakresie zdrowia psychicznego i mogą być niezwykle ważne dla osób borykających się z zaburzeniami odżywiania. Niezależnie od tego, czy prowadzisz interwencję, przygotowujesz posiłki, czy po prostu stoisz, wspieranie osoby z zaburzeniami odżywiania często oznacza przede wszystkim okazywanie miłości, życzliwości i cierpliwości podczas stawiania pierwszych kroków na drodze do zdrowienia.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: