Kto może zdiagnozować ADHD?

Co to jest ADHD?

Źródło: pxhere.com

Zaburzenie z deficytem uwagi / nadpobudliwością, znane również jako ADHD, jest częstym, przewlekłym stanem, który obejmuje trudności z koncentracją, nadpobudliwość i impulsywność. Nie należy go mylić z zespołem deficytu uwagi lub ADD, który jest podobnym stanem, który wyklucza nadpobudliwość.

Co powoduje ADHD?

National Institute of Mental Health i National Institutes of Health mają naukowców z całych Stanów Zjednoczonych i badających przyczyny ADHD. Według National Institute of Mental Health „obecne badania sugerują, że ADHD może być spowodowany interakcjami między genami a czynnikami środowiskowymi lub niegenetycznymi”. [1] Chociaż nie jest to najbardziej rozstrzygająca odpowiedź, instytucja uważa, że ​​wiele czynników może przyczynić się do ADHD. Niektóre z tych czynników obejmują urazy mózgu, niską wagę urodzeniową, geny, narażenie na toksyny środowiskowe w młodym wieku oraz spożycie niezdrowych substancji w czasie ciąży, takich jak palenie, alkohol i zażywanie narkotyków.

Jakie są objawy ADHD?

Źródło: rawpixel.com

ADHD zaczyna wykazywać objawy już w dzieciństwie. Jednak nie jest to zaburzenie, które kończy się dzieciństwem, ale raczej może występować z czymś przez całe życie, podążając za nim w okresie dojrzewania i dorosłości. Objawy ADHD obejmują trudności w zwracaniu uwagi, trudności w kontrolowaniu impulsywnych zachowań oraz trudności w siedzeniu w bezruchu i nadpobudliwości.

U dzieci ADHD objawia się i może mieć wpływ na funkcjonowanie dziecka w szkole. Dzieci mogą ciągle przeszkadzać innym podczas mówienia, odczuwać potrzebę ciągłego ruchu i konsekwentnie przeoczyć szczegóły. Może to spowodować, że dzieci będą popełniać błędy podczas odrabiania lekcji. Mogą również wydawać się, że nie słuchają, kiedy się do nich zwracają, i nie wykonują instrukcji, niezależnie od tego, czy są to prace domowe, obowiązki domowe czy cokolwiek innego. Dzieci z ADHD wielokrotnie rozpoczynają zadanie, ale potem się rozpraszają i nigdy nie wracają do jego ukończenia. Ciągle się wiercą, mogą rozmawiać bez przerwy, mogą wyrzucać odpowiedzi, zanim nadejdzie ich kolej, lub mieć potrzebę wstawania i poruszania się w miejscu, w którym nie powinno być, na przykład podczas zajęć.

Chociaż objawy te są często utożsamiane z ADHD, nie zawsze oznaczają, że Ty lub Twoje dziecko macie ADHD. Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko możecie mieć zaburzenia koncentracji uwagi / nadpobudliwość, powinniście udać się do specjalisty.

A jeśli myślę, że moje dziecko może mieć ADHD? Kto może zdiagnozować ADHD?

Źródło: rawpixel.com

Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twoje dziecko możecie mieć ADHD, ważne jest, aby poszukać specjalisty w tej dziedzinie, aby mógł dokonać prawidłowej oceny i diagnozy. Psycholog, psychiatra czy neurolog to pracownicy służby zdrowia, którzy są najlepiej wyposażeni i potrafią zdiagnozować ADHD zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Wszyscy terapeuci, którzy są na poziomie mistrzowskim, są zalecani przez ekspertów do stosowania wyłącznie do wstępnych badań przesiewowych.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi nie wymaga specjalnego badania lekarskiego, któremu poddajesz się w celu zdiagnozowania zaburzenia. W przeciwieństwie do innych chorób, nie można go rozpoznać, wykonując skan mózgu, badanie krwi lub jakiekolwiek inne badanie medyczne w tym zakresie. Zamiast tego pacjent musi przejść wywiad kliniczny z dowolnym z wyżej wymienionych specjalistów, którzy są przeszkoleni w rozpoznawaniu, ocenie i diagnozowaniu ADHD. Według Brain and Behaviour Research Foundation pacjent musi mieć co najmniej sześć objawów ADHD, takich jak te, o których wspomnieliśmy wcześniej. Objawy te muszą występować przez co najmniej 6 miesięcy lub dłużej. Ponieważ ADHD objawia się u dzieci, objawy muszą wystąpić przed ukończeniem 7 roku życia, niezależnie od tego, czy zostanie rozpoznane i zdiagnozowane u dzieci, czy u dorosłych. Wreszcie, objawy ADHD muszą powodować znaczne upośledzenie lub trudności w dwóch lub więcej ustawieniach. Te ustawienia obejmują szkołę, pracę, dom i sytuacje społeczne. [2]

W przypadku dorosłych rozpoznanie ADHD może być nieco bardziej szczegółowe. Zdaniem specjalistów z Uniwersytetu Johna Hopkinsa rozpoznanie ADHD u osoby dorosłej wymaga czasu, ponieważ często dorośli mogą mieć objawy SDHD, ale nie mają tego zaburzenia. U osoby dorosłej diagnozę ADHD stawia się podczas wywiadu klinicznego, który trwa godzinę. Jak wspomniano wcześniej, ADHD objawia się w dzieciństwie. Dlatego w przypadku osoby dorosłej z niezdiagnozowanym ADHD objawy należy śledzić od dorosłości do dzieciństwa. Często osoba dorosła z ADHD może mieć inne zaburzenie psychiatryczne, takie jak zaburzenie nastroju lub lęk. W rezultacie specjalista zdrowia psychicznego oceniający pacjenta musi określić, które objawy należą do danego zaburzenia, ponieważ niektóre mogą dotyczyć obu. [3]

Światowa Organizacja Zdrowia zatwierdziła badanie przesiewowe składające się z sześciu pytań kilka lat temu. Ten test przesiewowy został zgłoszony przezJournal of American Medical Associationjako takiego, który na podstawie ich badań mógłby niezawodnie pomóc w identyfikacji i diagnozowaniu ADHD u dorosłych. Chociaż ostrzega się, że nie zawsze może to być takie proste, jest to blok wyjściowy, którego należy użyć, aby rozpoznać, że możesz mieć zaburzenie.

Szokujące może być to, że według badań ponad połowa dzieci z ADHD może nadal doświadczać objawów w wieku dorosłym. Dlatego ważne jest, aby w razie potrzeby szukać pomocy, aby twoje życie nie było już dotknięte tym zaburzeniem. Przeprowadź badania i upewnij się, że specjalista ds. Zdrowia psychicznego, któremu powierzasz Tobie lub Twojemu dziecku, ma doświadczenie w radzeniu sobie z ADHD. Możesz się tego dowiedzieć, pytając ich, ilu klientów leczyli, jak oceniają pacjenta, jak traktują pacjenta, jeśli pracują z dziećmi i dorosłymi, jakiego rodzaju szkolenie przeszli lub jakie jest ich pochodzenie. Osobista wizyta u specjalisty jest zawsze możliwa, ale w dzisiejszych czasach są też inne możliwości. Witryny takie jak BetterHelp.com dopasowują Cię do specjalisty zdrowia psychicznego, dzięki czemu możesz uzyskać pomoc online, bez konieczności wychodzenia z domu, radzenia sobie z dojazdami do biura lub przezwyciężania wszelkich niewygodnych czynników, które mogą pojawić się przy szukaniu pomocy psychicznej .

Jak leczysz ADHD?

Źródło: rawpixel.com

Jeśli u Ciebie lub Twojego dziecka zdiagnozowano ADHD, istnieją różne opcje leczenia. Nie jest znane lekarstwo, ale istnieją sposoby radzenia sobie z objawami, aby zminimalizować ich wpływ na życie.

Rodzaj otrzymanego leczenia będzie w dużej mierze zależał od lekarza i przypadku. Metody leczenia obejmują interwencje behawioralne i leki na receptę. Często leki są ważnym elementem leczenia ADHD, zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Dla dzieci jest to ważna decyzja, jeśli jesteś rodzicem. Istnieją różne rodzaje leków na ADHD i zawsze dobrze jest porozmawiać z lekarzem o tym, co jest najlepsze dla Twojego dziecka. Leki na ADHD dzielą się na dwie główne kategorie: stymulanty i niestymulanty.

Leki przepisane przez lekarza mogą poprawić koncentrację pacjenta i pomóc mu lepiej się skupić. Chociaż Adderall jest prawdopodobnie najbardziej znanym lekiem na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, istnieją również inne leki. Inne leki pomagają poprawić uwagę i pamięć.

Podobnie jak w przypadku większości leków, należy przyjrzeć się skutkom ubocznym i dowiedzieć się, co jest najlepsze dla Twojego dziecka. Skutki uboczne tych leków mogą obejmować bóle głowy, suchość w ustach i utratę wagi, rozstrój żołądka i problemy ze snem. Ponieważ organizm każdej osoby reaguje inaczej na różne leki, obserwowanie, jak to wpływa na Ciebie lub Twoje dziecko, i kontynuowanie konsultacji z lekarzem to kluczowe kroki w tym procesie.

Oprócz leków istnieją opcje terapeutyczne, które można wykorzystać w leczeniu ADHD. Jak powiedzieliśmy wcześniej, każda opcja leczenia jest zależna od przypadku, dlatego ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem i dowiedzieć się, czy jest to dobra ścieżka dla Ciebie lub Twojego dziecka. Psychoterapia i terapia behawioralna są realnymi opcjami. Dla dzieci, a nawet dorosłych, którzy żyli z ADHD, radzenie sobie z określonymi zachowaniami i zastanawianie się, jak radzić sobie z określonymi zachowaniami, jest konstruktywną rzeczą, którą można zrobić z lekarzem psychiatrycznym.

Jeśli Twoje dziecko ma ADHD, istnieją również grupy wsparcia, które mogą pomóc tobie, jako rodzicowi, połączyć się z innymi w tej samej sytuacji. Mogą być dobrym źródłem pomysłów i strategii rodzicielskich potrzebnych w codziennym życiu z dzieckiem, ponieważ Ty również będziesz poruszać się po tym nowym rozdziale.

ADHD nie ma znanego lekarstwa, ale istnieją sposoby pomagania w leczeniu i radzeniu sobie z objawami. Zwrócenie się o pomoc do specjalisty zdrowia psychicznego to pierwszy i najważniejszy krok. Witryny takie jak BetterHelp.com mogą pomóc w rozpoczęciu tego procesu z własnego domu. Niezależnie od tego, czy później zdecydujesz się zatrudnić osobistego specjalisty, może on połączyć Cię z całą siecią specjalistów bez konieczności wychodzenia z domu.

[1] National Institute of Mental Health, https://www.nimh.nih.gov/health/publications/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd-the-basics/index.shtml

[2] Brain & Behavior Research Foundation, https://www.bbrfoundation.org/ask-an-expert/how-is-adhd-diagnosed

[3] NPR, https://www.npr.org/sections/health-shots/2017/05/29/527654633/adult-adhd-cant-be-diagnosed-with-a-simple-screening-test-doctors -ostrzec

Podziel Się Z Przyjaciółmi: