Sposoby pomocy uczniom z ADHD w klasie

Wiele osób jest zaskoczonych, gdy dowiaduje się, że to nie rodzice, ale nauczyciele są pierwszymi, którzy podejrzewają lub rozpoznają, że dziecko maZespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi(ADHD). W klasie objawy ADHD są często obecne i powodują problemy, które nie są tak łatwe do zidentyfikowania w domu. Chociaż nauczyciele nie mogą diagnozować dzieci z niepełnosprawnością fizyczną, umysłową lub trudnościami w uczeniu się, mogą stać się systemem wsparcia dla rodziców i przyspieszyć proces skierowania. Od pierwszych oznak do diagnozy, opracowania planu nauki i interwencji w klasie, rodzice i nauczyciele mogą współpracować na wiele sposobów, aby pomóc uczniom z ADHD w klasie.

Źródło: rawpixel.com

Zrozumieć ADHD

Dowiedz się jak najwięcej. Wraz z wiedzą przychodzi moc, więc pierwszym krokiem do pomocy uczniom z ADHD w klasie jest nauczenie się jak najwięcej o tym zaburzeniu. Istnieje wiele mitów na temat zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, dlatego niezwykle ważne jest, aby rodzice i nauczyciele szukali wiarygodnych źródeł informacji.

Według zasobów opartych na badaniach ADHD jest zaburzeniem, które powoduje, że małe dzieci, nastolatki i dorośli borykają się z trzema głównymi obszarami:

• Skupiać
• Zwiększ kontrolę
• Regulacja emocjonalna

Chociaż dzieci i nastolatki z ADHD są zwykle uważane za „nadpobudliwe” (pomyśl o Tygrysku z Kubusia Puchatka), w rzeczywistości istnieją trzy podtypy, które występują na różne sposoby.

Przede wszystkim nadpobudliwy

Dzieci z tego typu ADHD mają problemy z siedzeniem w bezruchu. Często określa się je jako „napędzane silnikiem”. Wiercą się, wiją i mają problemy z samokontrolą. Ten typ ADHD w klasie często wygląda następująco:

• Dużo się przemieszcza lub ma problemy z utrzymaniem się na swoim miejscu
• Bieganie / wspinaczka w nieodpowiednich miejscach
• Niecierpliwość (kłopoty z czekaniem na swoją kolej)
• Nadmierne mówienie w klasie, niezdolność do cichej zabawy
• Rozmywanie odpowiedzi, przerywanie rozmów lub czynności innym

Dzieci, które w klasie wykazują przede wszystkim objawy nadpobudliwego ADHD, są znacznie bardziej narażone na diagnozę niż dzieci z innymi typami zaburzeń, ponieważ łatwiej je „zobaczyć”. Jednak ważne jest, aby nauczyciele zrozumieli, że istnieje inny typ ADHD, który nie przedstawia się jako nadpobudliwy. To, że uczeń nie jest „trzęsącym się robakiem” lub nie ma ujścia wulkanu, nie oznacza, że ​​nie zmaga się z ADHD.

Przede wszystkim nieuważny

Uczniowie z tą postacią ADHD są często stereotypowi jako osoby o roztrzepanych mózgach, leniwe lub marzycielskie. W klasie oni:

• Łatwo się rozpraszają lub mają problemy z utrzymaniem kursu
• Wydaje się, że nie można postępować zgodnie z instrukcjami, zwłaszcza gdy mają wiele kroków
• Są brudni i mają trudności z utrzymaniem porządku / nadążaniem za sprawami
• Często nie kończą pracy, a to, co robią, jest często pełne nieostrożnych błędów
• Trudno jest odrabiać lekcje i wykonywać inne zadania, które wymagają dużo uwagi
• Może ignorować nauczycieli (nie celowo) lub sprawiać wrażenie, że nie słuchają, nawet jeśli ktoś mówi do nich bezpośrednio

Źródło: flickr.com

Łączny

Dzieci, które wykazują objawy z obu kategorii, mają tak zwane „połączone ADHD”. Aby zostać oficjalnie zdiagnozowanym z ADHD, dziecko musi wykazywać co najmniej sześć objawów nadpobudliwości i sześć objawów nieuwagi.

To nie jest norma: nietypowe objawy ADHD w klasie

Chociaż powyższe punkty są typowymi przykładami tego, jak ADHD prezentuje się w klasie, istnieją nietypowe reprezentacje, które nauczyciele również powinni rozpoznać.

Szczególnie dziewczęta prezentują objawy ADHD, które wykraczają poza normę określaną jako „podręcznikowe” cechy ADHD.

Weźmy jako przykład Adelię:

Adelia ma problemy z odniesieniem sukcesu w klasie. Jej wyniki testów wykazują wyższą niż przeciętna inteligencję, ale z jakiegoś powodu Adelia nie może się skupić podczas wykładu. Jej nauczycielka zauważa, że ​​śni na jawie na zajęciach i wydaje się nieco „zawstydzona”, kiedy prosi ją o odpowiedź. Nauczyciel jest tym zaskoczony, ponieważ Adelia jest jedną z mądrzejszych uczniów w klasie. Chociaż jest w stanie robić dobre oceny, Adelia zdecydowanie nie wykorzystuje swojego pełnego potencjału.

Martwiąc się postępami Adelii, nauczycielka zaczyna obserwować ją nieco bardziej w klasie oraz podczas interakcji z innymi uczniami na placu zabaw i podczas lunchu. Zauważa, że ​​Adelia stara się zaprzyjaźnić, podczas gdy inne dzieci uważają ją za „nachalną” i „nadmiernie rozmowną”.

Chociaż kilka miesięcy temu skończyła osiem lat, Adelia nie wydaje się być tak dojrzała jak inne dziewczyny w jej klasie. Ma też skłonność do „przesady emocjonalności” i łatwo ją denerwują rzeczy, które nie przeszkadzałyby typowej trzeciej klasie. Kiedy się denerwuje, Adelia nigdy nie jest fizycznie agresywna w stosunku do innych dziewcząt. Jest jednak agresywna werbalnie i ma tendencję do wyzywania. Jej wahania nastroju tylko pogłębiają jej problemy społeczne.

Myśląc, że może mieć zaburzenie nastroju lub jakiś rodzaj trudności w uczeniu się, nauczyciel kieruje Adelię do pedagoga szkolnego. Widząc już te same, subtelne objawy u dzieci, doradca otrzymuje zgodę rodziców Adelii na przeprowadzenie badania przesiewowego w kierunku ADHD. W klasie jej nauczyciel nadal monitoruje i zaznacza rzeczy, które zauważa na liście kontrolnej.

Kilka tygodni później, mając w ręku listę kontrolną i szkolne formularze, rodzice Adelii zabierają ją do lekarza. Rodzice są nieco zaskoczeni, gdy u ich córki zdiagnozowano ADHD.

Inne fakty i badania dotyczące ADHD

ADHD staje się coraz bardziej powszechne - u ponad 6 milionów młodych ludzi w wieku od 4 do 17 lat zdiagnozowano to zaburzenie. To 10% wzrost w ciągu ostatnich dwóch dekad.

444 czyli 2021

Większość naukowców uważa, że ​​liczby te nadal rosną dzięki lepszemu dostępowi do skierowań, lepszemu zrozumieniu tego zaburzenia przez lekarzy i zmniejszaniu się piętna, jeśli chodzi o zdrowie psychiczne. Chociaż pojawiły się głosy, że ADHD jest nadmiernie diagnozowane na półkuli zachodniej, ogólne badania naukowe nie potwierdzają tego twierdzenia.

Źródło: gabrielmalherbe.wordpress.com

Chociaż objawy zwykle pojawiają się w wieku 4 lub 5 lat, diagnoza często pojawia się dopiero w wieku 7 lat lub później. W tym momencie dzieci spędzają większość czasu w szkole. Już samo to jest jednym z powodów, dla których nauczyciele często dostrzegają oznaki i objawy ADHD w klasie zamiast w domu.

Inne ważne informacje:

• U mężczyzn częściej zdiagnozowano ADHD niż u kobiet.
• Dzieci żyjące w ubóstwie mają zwiększone szanse na zdiagnozowanie.
• Dzieci anglojęzyczne są cztery razy zagrożone.
• Chociaż ADHD dotyka dzieci wszystkich ras, wskaźniki diagnozy wśród mniejszości rosną.

ADHD i inne choroby:

Chociaż ADHD nie powoduje u dzieci rozwoju innych zaburzeń lub chorób, osoba z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest bardziej narażona na współistniejące trudności w uczeniu się niż osoba bez tego. Są również narażeni na zwiększone ryzyko:

• Zaburzenia zachowania
• Lęk i / lub depresja
• Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
• Zespół Tourette'a
• Problemy z moczeniem nocnym
• Problemy z nadużywaniem substancji
• Problemy ze snem

Inne sposoby, w jakie mogą pomóc nauczyciele

Możliwość skutecznego wskazania objawów zarówno nadpobudliwego, jak i nieuważnego ADHD jest pierwszym krokiem w pomaganiu uczniom, którzy mogą mieć ADHD. W klasie nauczyciele mogą również wykonywać następujące czynności:

Pomóż rodzicom w rozpoznaniu.Jeśli zauważysz problem, poinformuj rodziców. Wielu nauczycieli unika rozmów z rodzicami o problemach w klasie, które mogą być spowodowane ADHD, ponieważ nie chcą ich denerwować z obawy, że się pomylą.

Nauczyciele widzą rzeczy, których rodzice nie widzą, dlatego ważne jest, aby poruszyć kwestie, które zauważasz i wspierać ich w procesie diagnozy, wypełniając dokładnie wymagane dokumenty w wymaganym terminie.

Terapia z certyfikowanym doradcą zdrowia psychicznego jest również świetną opcją dla wielu studentów w okresie oczekiwania między wykryciem objawów a właściwą diagnozą.

Pomóż we wdrożeniu planu.Wiele dzieci z ADHD nie kwalifikuje się do Indywidualnego Planu Edukacji na mocy Ustawy o Edukacji Osób Niepełnosprawnych (IDEA), ponieważ zespół deficytu uwagi nie jest jedną z 13 konkretnych kategorii niepełnosprawności objętych IDEA.

Nie oznacza to, że w klasie nie ma pomocy dla dzieci z ADHD. Dzieci, które są w znacznym stopniu dotknięte ADHD w klasie, mogą uzyskać wsparcie na podstawie sekcji 504 ustawy o rehabilitacji z 1973 r., Która gwarantuje uczniom ze specjalnymi potrzebami prawo do „bezpłatnej i odpowiedniej edukacji”.

Przechodzenie przez kanały w celu ustalenia planu 504 zwykle oznacza wymyślenie udogodnień w klasie, które mogą pomóc uczniom z ADHD odnieść sukces.

Źródło: rawpixel.com

Postępuj zgodnie z udogodnieniami.Jeśli dziecko z ADHD ma plan IEP lub 504, nauczyciele muszą przestrzegać tych planów - takie jest prawo. Udogodnienia obejmują zmiany w typowym nauczaniu, formacie programu nauczania i ogólnym środowisku nauczania w klasie.

Znaczenie białego tygrysa

Zapewnienie miejsc dla uczniów może wydawać się dodatkową pracą dla nauczyciela, ale może to pozytywnie zmienić klasę. Zapewnienie odpowiednich udogodnień zmniejsza negatywne aspekty ADHD i innych zaburzeń, tworząc lepsze środowisko do nauki dla wszystkich uczniów.

Istnieje wiele rodzajów udogodnień, które nauczyciele mogą wykorzystać, aby pomóc uczniom osiągnąć lepsze wyniki w klasie. Niektóre z nich muszą zostać uwzględnione w zindywidualizowanym planie ucznia, zanim zostaną użyte, w przeciwnym razie uważa się to za „nieuczciwą korzyść”. Inne rzeczy można zaoferować uczniom we wszystkich dziedzinach, ponieważ są to najlepsze praktyki, które mogą pomóc wszystkim dzieciom, nie tylko tym z ADHD.

Obejmują one:

Strategie środowiskowelubić:

• Zapewnienie struktury i procedur do zadań domowych, testów itp.
• Preferowane miejsca siedzące z dala od rozpraszających rzeczy, jak ciche miejsce w pobliżu nauczyciela
• Tworzenie przerw trwających 5–10 minut podczas długich ćwiczeń i testów
• Pisemny lub obrazkowy harmonogram ułatwiający uczniom przejście z klasy do klasy.
• Tworzenie klasy z jak najmniejszą liczbą elementów rozpraszających wzrok i słuch.

Strategie organizacyjne, takie jak:

• Pisanie zadań
• Dostosowywanie pracy domowej
• Nauczanie umiejętności uczenia się / organizacji
• Wzmocnienie systemów organizacyjnych (np. Foldery, kodowanie kolorami)

Nauczanie w klasie / strategie zachowań:

Źródło: pixabay.com

• Zapewnienie narzędzi do skupiania się, takich jak piłka antystresowa
• Udzielanie dodatkowego wsparcia podczas czynności wymagających dużej koncentracji umysłowej (np. Pisanie eseju)
• Częste powtarzanie wskazówek
• Zapewnienie dodatkowego czasu na testy i zajęcia w klasie
• Pomóż uczniom pracować nad budowaniem poczucia własnej wartości i umiejętnościami społecznymi

Nauczyciele mogą również wspierać uczniów z ADHD w klasie, poświęcając czas na przeczytanie tej listy 504 zakwaterowania i polecając te, które ich zdaniem byłyby najbardziej korzystne podczas spotkań uczniów.

Wreszcie najlepszą rzeczą, jaką mogą zrobić nauczyciele dla uczniów zmagających się z ADHD, jest okazanie empatii i wsparcia. Czasami wystarczy wysłuchać i dać uczniowi znać, że ci zależy, to wszystko, czego potrzebuje.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: