Systematyczne odczulanie: definicja i proces

Fobie rozciągają się od strachu przed pająkami lub pszczołami do lęku wysokości (akrofobii) i strachu przed zamknięciem w małych przestrzeniach (klaustrofobia). Ta lista fobii jest długa, a fobie istnieją od wieków. Bez względu na to, czego się boisz i bez względu na to, jak drastycznie wpływają na Ciebie fobie, dostępne są terapie, które pomogą Ci je pokonać i pomogą Ci prowadzić zdrowe, normalne życie.

Południowoafrykański psychiatra Joseph Wolpe opracował rodzaj terapii zwanej systematyczną desensytyzacją, która sięga lat pięćdziesiątych XX wieku, aby pomóc ludziom radzić sobie z ich fobiami. Desensytyzacja to rodzaj terapii behawioralnej, która ma swoje korzenie w warunkowaniu klasycznym. Systematyczne odczulanie to terapia polegająca na usunięciu lęku przed reakcją na fobię i zastąpieniu go reakcją relaksacyjną. Terapeuci stosują przeciwwarunkowanie i stopniową ekspozycję na bodziec, aby pomóc swoim klientom odczuwać mniej lęku.

Jeden z klientów Wolpe podaje przykład siły systematycznej desensytyzacji. W praktyce Wolpe napotkał młodego dorosłego, który miał silny przymus mycia rąk. Młody człowiek bardzo bał się skażenia innych swoim moczem. Po oddaniu moczu spędził do 45 minut na czyszczeniu genitaliów, około dwóch godzin mył ręce i około czterech godzin pod prysznicem. Traktując młodego mężczyznę, Wolpe wprowadził go w stan odprężenia i poprosił, aby wyobraził sobie sceny, które wywołują niewielki niepokój, takie jak wyobrażenie sobie, jak ktoś dotyka dużego pojemnika z wodą z jedną kroplą moczu. Ponieważ jego klient był w stanie tolerować ten obraz, Wolpe nadal prosił go, aby wyobraził sobie sceny, w których stężenie wyimaginowanego moczu wzrosło.

Z czasem młody człowiek był w stanie znieść przed sobą prawdziwą butelkę moczu. Ostatecznie klient był w stanie tolerować nałożenie kilku kropli rozcieńczonego moczu na grzbiet dłoni bez odczuwania niepokoju. Po czterech latach Wolpe skontaktował się z pacjentem i stwierdził, że jest w całkowitej remisji z zachowań kompulsywnych.

Dowiadując się o pomyślnym wyniku tej sprawy, powinno dać ci nadzieję, że leczenie może być bardzo skuteczne, niezależnie od rodzaju fobii, z którą możesz się zmagać.

Jaka teoria kryje się za systematyczną desensytyzacją?

Systematyczne odczulanie okazało się bardzo skuteczne w leczeniu zaburzeń, w których pojawia się lęk z powodu wyuczonej sytuacji, oraz w leczeniu określonych fobii. Mimo to nie jest skuteczny w leczeniu poważnych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy schizofrenia. Relaksacja może być częścią systematycznej desensytyzacji, ale jej bardziej znaczącym elementem jest po prostu powtarzana ekspozycja na obiekt lub sytuację, której się obawiamy.

Założeniem systematycznej desensytyzacji jest wyuczenie nienormalnego zachowania. Biologiczne podejście do leczenia fobii zakłada, że ​​ludzie rodzą się z określonymi zachowaniami i powinni być leczeni medycznie.

Odczulanie polega na leczeniu objawów problemu, a nie przyczyny fobii. Ponieważ systematyczna desensytyzacja leczy tylko obserwowalne i mierzalne objawy fobii, nie wyjaśnia podstawowych przyczyn problemu. Myśli i uczucia często motywują zachowania, szczególnie w obszarze fobii społecznych i agorafobii (lęk przed poczuciem uwięzienia, bezradności lub zawstydzenia), które zwykle nie wykazują tak dużej poprawy, gdy poddaje się je systematycznej desensytyzacji.

Na przykład strach przed wystąpieniami publicznymi może wynikać z fobii lub słabych umiejętności społecznych. W takich sytuacjach właściwym leczeniem może być leczenie przyczyny, systematyczne odczulanie lub jedno i drugie.

Jak działa systematyczne odczulanie?

Proces systematycznego odczulania przebiega w trzech fazach. W pierwszej fazie terapeuta uczy klienta techniki głębokiej relaksacji mięśni wraz z ćwiczeniami oddechowymi. Terapeuci mogą uczyć swoich klientów, jak medytować, kontrolować oddech lub rozluźniać mięśnie. Kiedy doświadczasz lęków lub fobii, powodują one napięcie, a napięcie jest nie do pogodzenia z relaksacją, więc nie ma miejsca na jedno i drugie.

Druga faza systematycznej desensytyzacji zaczyna się od wystawienia klienta na bodźce, które wywołują najmniejszy niepokój i budują bodźce, które generują strach etapami, aż klient dotrze do najbardziej przerażających obrazów. Stopniowa ekspozycja na bodźce, wraz z ćwiczeniem technik relaksacyjnych, sprawia, że ​​ludzie mniej się boją, gdy przechodzą do każdego etapu w hierarchii. Jeśli przejście do nowego etapu zwiększa niepokój, klient może powrócić do wcześniejszego etapu i stanu zrelaksowania.

Ciągła ekspozycja na sytuację pomaga znieczulić klienta, dopóki nie będzie w ogóle odczuwał niepokoju, a to oznacza, że ​​terapia zakończyła się sukcesem.

Jako przykład tego, jak to działa, wyobraź sobie, że dana osoba ma arachnofobię (strach przed pająkami). Terapeuta może zacząć od wystawienia klienta na działanie jednego małego pająka w pewnej odległości od klienta. Ponieważ klient okazuje pająkowi mniejszy niepokój, terapeuta zwiększałby rozmiar pająka lub przybliżał pająka do klienta (lub jedno i drugie), aż strach przestałby pojawiać się, gdy klient zobaczył pająka.

Liczba sesji systematycznej desensytyzacji, której ktoś potrzebuje, będzie zależeć od tego, jak poważna jest jego fobia. Sesje mogą trwać od około czterech do dwunastu sesji. Istnieją dwa sposoby wystawienia klienta na bodźce:

1. In vitro - co oznacza, że ​​klient po prostu wyobraża sobie, że jest wystawiony na działanie bodźców (wyobrażonego pająka).
2. In vivo - co oznacza, że ​​klient jest wystawiony na działanie rzeczywistych bodźców (prawdziwy pająk).

Badacze odkryli, że techniki in vivo są generalnie bardziej skuteczne niż techniki in vitro.

Co to jest odczulanie i ponowne przetwarzanie wzroku (EMDR)?

Systematyczne odczulanie opiera się na klasycznym warunkowaniu i doprowadziło do rozwoju desensytyzacji ruchów gałek ocznych. Odczulanie i ponowne przetwarzanie ruchu gałek ocznych to rodzaj psychoterapii, która pomaga ludziom radzić sobie z objawami i stresem wynikającym z niepokojących doświadczeń życiowych.

Często łatwiej jest zrozumieć uraz fizyczny, ponieważ fizycznie możemy zobaczyć skutki rany. Trudniej sobie wyobrazić, że czyjś mózg jest posiniaczony lub uszkodzony w wyniku traumatycznego wydarzenia. Tak jak urazy fizyczne mogą zająć trochę czasu, aby goić, rany emocjonalne mogą również goić się długo.

Nasze ciała mają naturalne zdolności lecznicze. Jeśli ktoś skaleczy sobie rękę, krew w naturalny sposób krzepnie i zaczyna tworzyć nową tkankę. Z czasem na tkance tworzy się nowa skóra i leczy ranę. Jeśli brud lub inne ciało obce dostanie się do rany, blokuje naturalny proces gojenia.

W podobny sposób, jeśli dana osoba doświadczy jakiegoś poważnego urazu psychicznego lub emocjonalnego, który uszkadza mózg, ciało próbuje wyleczyć mózg z tego urazu. Wspomnienia traumy i powtarzające się wspomnienia traumy mogą blokować mózg przed próbą wyleczenia. Koncepcja EMDR polega na usunięciu blokady, która zakłóca naturalny proces gojenia mózgu.

Ludzie, którzy doświadczyli urazu psychicznego lub emocjonalnego, potrzebowali kiedyś wielu lat, zanim zaczęli leczyć się po traumie, a wielu ludzi w ogóle nie było w stanie wyleczyć się z tego.

Liczne badania wykazały, że terapia EMDR jest skuteczną formą systematycznej desensytyzacji osób borykających się z traumą psychiczną lub emocjonalną.

• Naukowcy przeprowadzili ponad 30 badań, które pokazują skuteczność terapii EMDR.
• Niektóre badania wykazały, że 84% do 90% ofiar pojedynczej traumy zostało uwolnionych od objawów PTSD po otrzymaniu tylko trzech sesji po 90 minut terapii EMDR.
• HMO Kaiser Permanente sfinansowała badanie dotyczące EMDR, które wykazało, że 100% ofiar pojedynczych urazów i 77% ofiar wielokrotnych urazów nie miało już objawów PTSD po zaledwie sześciu sesjach EMDR trwających 50 minut.
• W badaniu weteranów bojowych 77% z nich było wolnych od objawów zespołu stresu pourazowego po 12 sesjach EMDR.
• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, Światowa Organizacja Zdrowia i Departament Obrony uznają EMDR za skuteczną formę leczenia urazów i innych niepokojących doświadczeń.
• Ponad 100 000 lekarzy na całym świecie stosuje terapię EMDR, aby pomóc klientom wyleczyć się z urazów psychicznych i emocjonalnych.
• W ciągu ostatnich 25 lat z powodzeniem leczono terapią EMDR praktycznie miliony ludzi.

Biorąc pod uwagę wiele badań dotyczących skuteczności terapii EMDR, ma sens, że byłaby ona skuteczna dla osób, które borykają się z problemami i wspomnieniami, które powodują u nich niską samoocenę, poczucie bezsilności i wiele innych. rodzaje problemów, które powodują, że ludzie szukają korzyści z terapii.

Jeśli masz do czynienia z jakimś rodzajem strachu, fobii, stresu lub poważnej psychicznej lub emocjonalnej traumy, nie musisz dalej z tym żyć i nie musisz stawić temu czoła sam. Licencjonowany klinicysta zapozna się z historią Twojego problemu i przygotuje kurs systematycznego odczulania, EMDR lub innych odpowiednich protokołów leczenia dla Twojego stanu. Im szybciej rozpoczniesz leczenie, tym szybciej będziesz mógł się zrelaksować i poczuć się lepiej.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: