Jak test na zaburzenie gniewu może pomóc odzyskać kontrolę

Czy często tracisz opanowanie tylko po to, by później tego żałować?

Czy doświadczasz epizodów intensywnej złości, które wydają się pojawiać znikąd?

Martwisz się, co możesz zrobić, gdy poczujesz się przytłoczony?

Czy pomimo tych obaw nadal borykasz się z wybuchami?

Jeśli te przykłady brzmią znajomo, może to oznaczać, że masz zaburzenie złości. Jeśli martwisz się, że gniew przejął kontrolę nad Twoim życiem, specjalista ds. Zdrowia behawioralnego może wykonać test na zaburzenia złości i zebrać informacje, aby ustalić, czy po prostu masz za dużo na talerzu lub czy kwalifikujesz się do zdiagnozowania zaburzenia gniewu .

Wiele osób unika szukania pomocy, gdy walczą ze złością. Może to wynikać z zakłopotania, strachu przed oceną lub zaprzeczeniem. Pomimo tego, czego być może nauczyłeś, sięganie po pomoc, gdy jej potrzebujesz, jest oznaką siły. Im szybciej będziesz szukać wsparcia i wskazówek, tym szybciej nauczysz się technik radzenia sobie z gniewem w zdrowy, konstruktywny sposób.

Źródło: rawpixel.com

Czy złość jest objawem choroby?

Każdy od czasu do czasu się złości. Gniew jest normalną, zdrową emocją i cenną częścią ludzkiej egzystencji. Gniew może zwrócić uwagę na problem lub przypomnieć o konieczności komunikowania się z naszymi potrzebami. Często jednak społeczny nacisk kładzie się na odczuwanie tylko pozytywnych uczuć. Chociaż ważne jest, aby szukać szczęścia i czuć wdzięczność, równie ważne jest, aby doświadczyć pełnego spektrum ludzkich emocji. Celem nie jest wyeliminowanie całej złości z naszego życia, a nie jesteś „złą” osobą, jeśli czasami się wściekasz.

22 anioł numer miłości

Gniew staje się problemem, gdy osoba go doświadczająca reaguje w sposób werbalny, emocjonalny lub fizyczny szkodliwy dla siebie lub innych ludzi. Jeśli okaże się, że wysadzasz w powietrze z powodu drobiazgów, rzucasz okrutnymi słowami, których później żałujesz, lub nawet stajesz się fizycznie obraźliwy, pojawia się problem. Osoby z zaburzeniami gniewu nie mogą kontrolować swojego gniewu, co prowadzi do gwałtownych wybuchów i agresywnych zachowań. Objawy te znacząco wpływają na relacje międzyludzkie, zdolność do utrzymania pracy i zdrowie psychiczne.

Co to jest sporadyczna choroba wybuchowa?

Najczęstszym typem zaburzeń gniewu jest Intermittent Explosive Disorder (IED). IED to zaburzenie kontroli impulsów identyfikowane przez agresywne zachowanie, wrogość i nagłe wybuchy skrajnej złości. Epizody mogą wydawać się niesprowokowane lub znacznie nieproporcjonalne do pozornego wyzwalacza. Osoby z IED opisują uczucie utraty kontroli w tych czasach.

Podczas gdy zazwyczaj występuje ogólna postawa wrogości, epizody wybuchowe mogą wystąpić bez ostrzeżenia i zakończyć się równie nagle. Osoba dotknięta chorobą może nie zdawać sobie sprawy z narastania napięcia lub może być świadoma, że ​​wymyka się spod kontroli, ale nie jest w stanie go zatrzymać. Osoba z IED może jedynie atakować werbalnie, krzycząc lub grożąc innym, lub może prowadzić do przemocy fizycznej lub uszkodzenia mienia.

Objawy IED obejmują:

• Agresywność fizyczna i werbalna
• Gniew, który jest nieproporcjonalny do sytuacji
• Wybuchy z bardzo małą prowokacją
• Niska tolerancja na frustrację
• Poczucie utraty kontroli lub odłączenia podczas epizodów
• Gniew znacząco przeszkadza w szkole, pracy lub związkach

Źródło: rawpixel.com

IED zwykle wykazuje oznaki w wieku nastoletnim i pogarsza się z czasem. Może zacząć się od napadów złości lub kłótni o pozornie nieistotne sprawy. Osoba dotknięta chorobą staje się bardziej agresywna, wroga i niestabilna, im dłużej rozwija się stan i im intensywniejsze są epizody. To, co zaczęło się jako drobne bójki, przekształciło się w gwałtowne wybuchy, które mogą narazić bliskich, przyjaciół lub współpracowników danej osoby na niebezpieczeństwo. Nastolatki i dorośli z objawami IED mogą zachowywać się agresywnie, wpadać w szał, krzyczeć, dziurawić ściany, rzucać przedmiotami i uderzać innych ludzi.

Często poszczególne głosy żałują tych epizodów, gdy się ochłodzą. Te wyrzuty sumienia są wtedy autentyczne, ale nie zapobiegają powtórzeniu się. W przypadku pozostawienia bez kontroli IED może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym przemocy domowej i kary więzienia. Z IED może wystąpić wiele problemów ze zdrowiem psychicznym, w tym lęk, depresja i PTSD, zwłaszcza gdy nie zostaną zdiagnozowane.

Co powoduje zaburzenia gniewu?

W ostatnich latach rośnie liczba przypadków IED, zwłaszcza wśród nastolatków, ale badania mające na celu określenie przyczyny zaburzeń gniewu są wciąż na wczesnym etapie. Dominująca teoria głosi, że zaburzenia związane z gniewem są spowodowane różnymi czynnikami, w tym genetycznymi, środowiskowymi i emocjonalnymi. Często zdarza się wcześniejsza trauma, która prowadzi do tego, że dana osoba nie jest w stanie zdrowo wyrazić złości i frustracji. Ludzie, którzy byli ofiarami przemocy fizycznej i innych form przemocy jako dzieci, mogą skończyć z IED jako nastolatki i dorośli, ponieważ internalizują negatywne wzorce reagowania na złość. Jednak tylko niewielka część tej populacji rozwinie IED.

Istnieją dowody na to, że mózgi osób z agresją impulsową mogą mieć nieprawidłowości w przetwarzaniu serotoniny neuroprzekaźnikowej. Ta substancja chemiczna jest zwykle odpowiedzialna między innymi za regulację hamowania i kontrolowanie agresywnego zachowania. Niektóre ograniczone badania wykazały, że kora przedczołowa w mózgach osób z IED może w rezultacie zachowywać się nieprawidłowo.

co znaczy 822?

Jak rozpoznaje się zaburzenie gniewu?

Testowanie na zaburzenia gniewu to nie badanie krwi lub rezonans magnetyczny. Polega ona na ocenie lekarza, który rozpocznie wywiad z Tobą na temat Twoich obaw i historii. Twój lekarz będzie również chciał wykluczyć inne schorzenia psychiczne lub inne problemy, aby mógł wykonać badanie fizykalne i przeprowadzić badania krwi. Twoja dokumentacja medyczna również zostanie wzięta pod uwagę, aby uzyskać pełny obraz.

Twój lekarz będzie postępował zgodnie z wytycznymi najnowszego DSM (Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych), aby postawić diagnozę. Jeśli kwalifikujesz się do diagnozy przerywanej choroby wybuchowej, możesz być pewny, że dostępnych jest wiele metod leczenia, które pomogą Ci skutecznie radzić sobie z objawami i zapobiegną niszczeniu relacji i innych dziedzin Twojego życia.

Źródło: verywellmind.com

To normalne, że masz mieszane uczucia dotyczące leczenia, nawet po zdiagnozowaniu. Jednak próby samodzielnego zarządzania IED mogą być niebezpieczne i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Diagnoza jest pozytywnym pierwszym krokiem w kierunku odzyskania poczucia kontroli. Im szybciej zostanie zidentyfikowane i leczone zaburzenie gniewu, tym szybciej możesz pracować nad poprawą swoich relacji i życia.

Jakie zabiegi są dostępne?

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może nauczyć Cię technik i umiejętności radzenia sobie z gniewem bez względu na sytuację, w której się znajdujesz. Będziesz w stanie zidentyfikować wyzwalacze i wzorce, które prowadzą do wybuchu gniewu i opracować alternatywne, zdrowsze strategie radzenia sobie. Kiedy już znasz sytuacje, które mogą prowadzić do wybuchu, możesz ich uniknąć lub być bardziej świadomym w danej chwili. Terapeuta nauczy Cię również skutecznych umiejętności komunikacyjnych, aby pomóc Ci wyrazić swoje frustracje i obawy w produktywny sposób osobom wokół Ciebie.

Nauka radzenia sobie ze złością jest jak rozwijanie nowych umiejętności. To wymaga czasu i determinacji. Zmiana zakorzenionych wzorców może być trudna, szczególnie na początku. Podczas leczenia nauczysz się różnych ćwiczeń radzenia sobie z gniewem, które mogą być bardzo skuteczne w radzeniu sobie z objawami i zapobiegają atakom. Mogą to być techniki oddechowe, stopniowe rozluźnianie mięśni i ćwiczenia uważności, które mogą uspokoić fizjologiczną reakcję organizmu, obniżyć stres i pomóc Ci stać się bardziej świadomym swoich emocji. Przygotowanie ćwiczenia na opanowanie gniewu, gdy rozpoznasz jakiś wyzwalacz, może pomóc ci zachować kontrolę.

Źródło: rawpixel.com

Ciągły stres może utrudniać radzenie sobie z IED i innymi zaburzeniami związanymi z gniewem. Chociaż nie wszystkie źródła stresu można wyeliminować, ważne jest, aby podjąć kroki w celu zmniejszenia stresu w jakikolwiek możliwy sposób. Samoopieka jest ważną częścią leczenia, obejmującą regularne ćwiczenia, powstrzymywanie się od alkoholu i nielegalnych substancji oraz wystarczającą ilość snu w nocy.

Niektórzy ludzie uważają, że mówienie o ich zmaganiach z innymi, którzy wiedzą, czego doświadczają, może być korzystne. Dostępne są grupy zarządzania gniewem, które pozwalają uczestnikom wyładować się i otrzymać wsparcie od innych, którzy wiedzą z pierwszej ręki, jak wygląda problem z gniewem. Inni mogą czuć się bardziej komfortowo, zwracając się do gorącej linii radzenia sobie z gniewem lub terapeuty online, aby uzyskać pomoc natychmiast, gdy jej najbardziej potrzebują, w dyskretny sposób.

Praca z terapeutą

Ważne jest, aby znaleźć terapeutę, z którym czujesz się komfortowo, przed którym możesz się otworzyć i który sprawi, że poczujesz się wysłuchany. Na początku może być trudno podzielić się rzeczami, o których mógłbyś milczeć ze strachu przed wstydem lub osądem. Jeśli nie klikniesz z pierwszym terapeutą, z którym porozmawiasz, nie zniechęcaj się. Czasami potrzeba kilku prób, aby znaleźć odpowiednie dopasowanie. Kiedy już to zrobisz, Ty i Twój terapeuta możecie wspólnie opracować ogólną strategię zarządzania gniewem, aby kontrolować objawy.

Terapia online łączy osoby zmagające się z natychmiastową pomocą, nawet jeśli dana osoba czuje się nieswojo lub nie może szukać leczenia gdzie indziej. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie zaburzenie związane z gniewem, takie jak IED, lub po prostu potrzebujesz wsparcia, które pomoże Ci lepiej zarządzać gniewem, profesjonalni doradcy z BetterHelp są do Twojej dyspozycji.

Źródła

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/intermittent-explosive-disorder/diagnosis-treatment/drc-20373926

https://www.psychologytoday.com/us/blog/evil-deeds/200904/anger-disorder-what-it-is-and-what-we-can-do-about-it

Podziel Się Z Przyjaciółmi: